ছলনা

অৰুণে ৰুণাৰ কপালত এটা দীঘলীয়া চুমা দি নিজৰ বিলাসী গাড়ীখনত বহিলগৈ। তাৰপিছত গাড়ীৰ পৰাই আকৌ হাতেৰে ৰুণালৈ বুলি পুনৰ এটা চুমা যাচিলে। ৰুণাই ও তাইৰ হাতখন জোকাৰি অৰুণক গুডবাই দিলে।

অৰুণ আজি খুবেই সুখী। কি নাই আজি অৰুণৰ ওচৰত! টকা-পইচা, সা-সম্পত্তি, ঘৰ-দুৱাৰ, ধুনীয়া পত্নী সকলো আছে। মনৰ আনন্দত তাৰ মুখৰ পৰা অজানিতে হিন্দী গানৰ কলি এটা ওলাই গল। গানটো গুণগুণাই সি কাৰখন তীব্ৰ গতিত চলাই নিলে আজি নতুনকৈ উদ্ধোধন কৰিবলৈ যোৱা তাৰ নতুন চাহ ফেক্টৰিটোৰ ফালে। ৰুণাক বিয়া কৰোৱাৰ পিছৰে পৰা তাৰ জীৱনেই গতিয়েই সলনি হৈ গল। সি এতিয়া তাইৰ ওচৰত বিচাৰি পাইছে যি খিনি তাৰ প্ৰথমা পত্নী মিতালীয়ে দিব পৰা নাছিল। ৰুণাক সি বিয়া কৰোৱাৰ বৰ বেছিদিন হোৱা নাই, মিতালীৰ মৃত্যুৰ এমাহৰ পিছতে সি ৰুণাক বিয়া কৰাইছে। সি ভাবিলে এবাৰ মিতালীৰ কথা, ধন সম্পত্তি বাহিৰে তাক অন্য আৰু কি বস্তু দিব পাৰিলে। আজি মিতালীৰ মৃত্যুৰ দুমাহৰ পিছতো সি অলপ সময়ৰ বাবেও তাইৰ অভাৱ অনুভৱ কৰিব পৰা নাই একমাত্ৰ তাৰ বতমার্নৰ পত্নী ৰুণাৰ মৰমৰ বাবেই। কোনো ক্ষোভ নাই মিতালীৰ মৃত্যুত, বৰঞ্চ সি আজি সম্পূর্ণ সুখী ৰুণাৰ নিচিনা এগৰাকী জীৱন লগৰী পাই। অৰুণ আৰু ৰুণা, আঃ কি যে এক অদ্ভুত মিল আছে নাম দুটাৰ লগত। ৰুণাই সচাকৈয়ে কয়, সি কেৱল তাইৰ বাবে আৰু তাই কেৱল তাৰ বাবে।

অৰুণৰ মনলৈ কিছুমান পুৰণি কথা আহিল। মৃত্যুৰ পিছত আজিয়ে প্ৰথমবাৰৰ বাবে তাৰ স্বগর্গামী পত্নী মিতালীৰ কথা মনলৈ আহিল। মিতালী আছিল তাৰ প্ৰথমা পত্নী আৰু কোটিপতিৰ একমাত্ৰ জীয়েক। আনফালে তাইৰ তুলনাত সি বাটৰ ভিকহু আছিল বুলি কলেও বেছি কোৱা নহয়। মনে মনে সি তাইক ধন্যবাদ জনালে আজি তাক এনে এটা জীৱন দি থৈ যোৱাৰ বাবে। কি চাইনো মিতালীয়ে তাৰ নিচিনা এটা বাটৰ ভিকহুক বিয়া কৰালে সি আজিও ভালদৰে বুজি নাপালে। সেই সময়ত সি তাইৰ বাপেকৰ কায্যালয়ত কাম কৰা এজন সাধাৰণ কমর্চাৰিহে আছিল। কিন্তু সি নিসন্দেহে কব পাৰে যে তাৰ ওচৰত পুৰুষসুলভ এটা ধূনীয়া চেহেৰা আছে। কলেজত পঢ়ি থকা সময়তে তাৰ পিছে পিছে ঘুৰি ফুৰা ছোৱালীৰ জাকতোৰ পৰাই সি এই কথা অনুমান কৰিব পাৰিছিল। হয়তো মিতালীয়েও তাৰ এই পুৰুষ সুলভ চেহেৰাত মোহ গৈয়ে তাৰ পৰা প্ৰেম বিচাৰি তাৰ লগত বিয়াত বহিছিল। কিন্তু তাৰ আচলতে চকু আছিল মিতালীৰ আৰু তাইৰ দেওতাকৰ সম্পত্তিৰ ওপৰত, গতিকে বিয়াৰ প্ৰস্তাৱত সি অমান্তি হোৱাৰ প্ৰশ্নই নাছিল। অৱশ্যে প্ৰথম অৱস্থাত তাৰ নিচিনা নিম্নখাপৰ এজন কমর্চাৰিক মিতালীৰ দেওতাকে জোৱাঁই কৰি লবলৈ আপত্তি কৰিছিল। কিন্তু একমাত্ৰ জীয়েক মিতালীৰ জিদৰ ওচৰত বাপেকে সোনকালে হাৰ মানিছিল। তাইৰ কথামতে সি তাৰ নামৰ পিছৰ উপাধিটো হেৰুৱাই তাইৰ পৰিয়ালৰ লগত একেলগে থাকিবলৈ লৈছিল আৰু কায্যালয়টোৰ নিম্নবর্গৰ কমর্চাৰী পয্যায়ৰ পৰা একেছাতে সি মালিকৰ শাৰীলৈ পদ্দোন্বিত হৈছিল। তাৰ পিছৰ পৰা সি বিশ্বাস কৰিবলৈ ললে যে মিতালীৰ দেওতাকৰ পিছত এই সমস্ত সম্পত্তিৰ মালিক কেৱল সিয়ে। আৰু ই সত্যও, সিহঁতৰ বিয়াৰ কিছুদিনৰ পিছতে মিতালীৰ দেওতাকৰ হৃদৰুগত মৃত্যু হয় আৰু তাৰ পিছৰেপৰা এই সমস্ত কায্য সিয়ে চম্ভালিব লগা হয়। মিতালী আৰু তাৰ যুগ্ম জীৱন পিছৰ দুটা বছৰৰলৈকে খুৱ ভালদৰে গৈছিল। সেই সময়ত সি অনুভৱ কৰিছিল, ভগৱানে তাক সকলোখিনিয়ে দিছে। মিতালী দেখিবলৈ বৰ আকর্ষণীয় নহলেও তাই তাক প্ৰাণভৰি ভাল পাইছিল। সিহঁতৰ দুজনীয়া পৰিয়ালটো কেৱল সুখ আৰু শান্তিৰ মাজৰেই পাৰ হৈ গৈছিল।

সেই সময়তে কোনোৱা এটা পাটির্ত লগ পাইছিল ৰুণাক। ৰুণা তাৰ চহৰখনত ককায়েকৰ লগত নতুনকৈ থাকিবলৈ আহিছিল। ৰুণাৰ লগত তাৰ প্ৰথম সাধাৰণ চিনাকী যদিও প্ৰথমৰে পৰা তাৰ ৰুণাক ভাল লাগিছিল আৰু লাহে লাহে তাইৰ লগত অন্তৰগতা অধিক হৈ পৰিল। প্ৰথমতে কোনোৱা প্ৰাইভেত কোম্পানীত সৰু চাকৰি কৰা ৰুণাক সিয়ে তাৰ কায্যালয়ত তাৰ ব্যক্তিগত সহায়ক হিচাপে অন্তভুক্ত কৰিলে। তাৰ পিছৰে পৰা ৰুণাৰ লগত তাৰ সম্পর্ক অধিক মধুৰৰ পৰা মধুৰতম হৈ পৰিল। ৰুণা তেতিয়া তাৰ বাবে কেৱল কায্যালয়ৰ সহায়কে নহয় এগৰাকী বান্ধৱী আৰু তাইক জীৱন সংগী কৰি লোৱাৰও সপোন দেখিছিল। সি ৰুণাৰ ওচৰত সি সকলো খিনিয়ে বিচাৰি পাইছিল যিখিনি হয়তো মিতালীয়ে তাক দিব পৰা নাছিল। ৰুণা মিতালীৰ তুলনাত দেখিবলৈ কেইবাগুনে ধূনীয়া, আৰু এই ৰূপত ডুব গৈ থাকি সি পাহৰি গল যে সি এজন বিবাহিত পুৰুষ। ৰুণাৰ সংগতে সি পৃথিৱীখন নতুন চকুৰে দেখিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। সি ভাবিলে মিতালীয়ে কেৱল তাক টকাহে দিব পাৰিলে কিন্তু দিব নোৱাৰিলে এজন পুৰুষে বিচৰা সকলোখিনি। দিব পাৰিছেনে ৰুণাৰ দৰে বুকু ভৰাই মৰম! সি ৰুণাক বিয়া কৰোৱাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিলে। কিন্তু মিতালীৰ জীৱিত থকাৰ অৱস্থাত সি ৰুণাক বিয়া কৰাব কেনেকৈ! ৰুণাক বিয়া কৰাবলৈ মিতালীক ডাইভোচ দিয়াৰ তাৰ সাহষ নাছিল কাৰণ চতুৰ মিতালীৰে সকলো সম্পত্তি তাইৰ নিজৰ নামত কৰি থৈছিল। সি তাইক তেতিয়া বিবাহ-বিচ্ছেদ দিলে সি পুনৰ বাটৰ ভিকহু হব লাগিব কাৰণ সি ভালকৈয়ে জানে মিতালীয়ে তাক ডাইভোছৰ পিছত তাইৰ অজস্ৰ সম্পত্তিৰ এক ফুটাকড়িও নিদিয়ে। ইফালে বাটৰ ভিকহু এটাক জানো ৰুণাই বিয়া কৰাব! তেনেহলে মিতালীৰ মৃত্যুৰ পিছতহে সি ৰুণাক বিয়া কৰাব পাৰিব।

পৰিকল্পনাটো সিহঁত দুয়োটাই মিলি কৰিছিল। এদিন হথার্তে মিতালীৰ গা ভাল নাইকীয়া হল। সাধাৰণ আৰম্ভনি যদিও লাহে লাহে মিতালীৰ গা অধিক বেয়াৰ ফালে যাবলৈ ধৰিলে। ডাক্তৰৰ একো ঔষধে মিতালীক ভাল কৰিব নোৱাৰিলে আৰু এদিন মিতালীয়ে একো নজনাকৈয়ে চকু মুদিলে। মিতালীৰ মৃত্যুৰ পিছত তাইৰ সকলো সম্পত্তিৰ মালিক সিয়ে। তাৰ পিছত সিহঁতক পায় কোনে! তেতিয়া পৰা সি আৰু মিতালী সম্পূর্ণ সুখী। এই যে আজি হাতত টকাৰ ব্ৰীফকেচ্ আৰু বিলাসী গাড়ী চলাই ঘুৰিব পাৰিছে এই সকলোবিলাক মিতালীৰে উপহাৰ। বেচেৰি মিতালী! কথাবোৰ ভাবি তাৰ চকুৰে মুখে হাঁহি এটা বাগৰি গল।

সন্মুখৰ টার্নিংটো ঘুৰাবলৈ সি কাৰখনৰ এস্কেলডাল ঢিলা কৰি ব্ৰেগত ভৰি দিলে, কিন্তু কি আচৰিত! গাড়ীখনে গতি কমাৰ কোনো ইগিংতেই নিদিলে। সন্মুখৰ টানিংটো সি কোনোমতে পাৰ কৰাই কাৰখনৰ ব্ৰেগডাল সি জোৰেৰে হেচা মাৰি ধৰিলে, কিন্তু গাড়ীখনৰ গতি আগতকৈ অধিকহে হল। তাৰ বুজিবলৈ বাকী নাথাকিল যে গাড়ীৰ ব্ৰেকফেইল হৈছে। ফুল স্পীডত গৈ থকা কাৰখন ব্ৰেগ নধৰাকৈ ৰখোৱা যায় কেনেকৈ সি ভাৱি নাপালে। এইবাৰ সি কাৰ দুৱাৰখন টান মাৰি খুলিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। অন্তত দুৱাৰেদি ওলাব পাৰিলে ভৰি হাত এখন ভাগিলেও জীৱনটো ৰক্ষা পৰিব। কিন্তু কি আচৰিত! দুৱাৰখনো লক হৈ গৈছে। কথাবোৰ ভাৱি সি আতংকত কপি উঠিল। তাৰ আজি মৃত্যু নিশ্চিত তেনেহলে। তাৰ অবিহনে ৰুণাই কি কৰিব! ৰুণালৈ মনত পৰাত তাৰ কান্দিবলৈ মন গল। সি এবাৰ মনতে ভাৱিলে, আজি কাৰখনত তেল ভৰোৱা হোৱা নাই, যদি এক্সিডেণ্টৰ আগতে তেল শেষ হৈ যায় তেনেহলে সি বাচি যাব। সি ধৈয্য ৰক্ষা কৰি কাৰখন নিয়ন্ত্ৰন কৰি চলাই যাবলৈ ধৰিলে। কিন্তু তেতিয়াই সি সন্মুখৰ ফালৰ পৰা দুখন ট্ৰাক সমানে আহি থকাৰ সি দেখা পালে। এখন ট্ৰাকে তাক গাড়ীৰ স্পীড কমাবলৈ ইংগিত দিলে, কিন্তু সি যে অসহায় ট্ৰাককেইখনে কেনেকৈ বুজি পায়। এতিয়া ট্ৰাকদুখন তাৰ নিচেই সন্মুখত, সি কৰিব নকৰিব ভাবি জোৰেৰে তাৰ গাড়ীৰ ষ্টেৰিং বাওফালে ঘুৰাই দিলে। সি চলাই যোৱা কাৰখনে এজোপা প্ৰকাণ্ড গছত খুণ্ডা মাৰি পথৰ পৰা বহু তললৈ সৰি পৰিল।

অৰুণৰ মৃত্যুৰ পিছত ৰুণা সামাজিক আৰু আইনগত সকলোখিনি কাম-কাজ সোনকালে কৰি শেষ কৰিলে। এক সপ্তাহৰ ভিতৰতে তাই ব্যক্তিগত উকীলজনৰ লগত কথাপাতি সিহঁতৰ সকলো সম্পত্তি বিক্ৰী কৰি দিলে। তাই এই ঠাইত আৰু অধিক দিন থাকিব নিবিচাৰে। ইতিমধ্যে তাই যি বিচাৰিছিল সকলোখিনি কাম সুকলমে কৰি শেষ কৰিলে। তাইৰ কামত সকলো সময়তে সহায় কৰিছিল তাইৰ ককায়েক ওৰফে তাইৰ ব্যৱসায়ী সংগী। ৰুণাৰ নাম আচলতে ৰুণাও নহয়। তাইৰ প্ৰকৃত নাম নায়েই। ভিন্ন ঠাই, ভিন্ন মক্কেলৰ উচৰত ভিন্ন নাম। আকৌ এখন নতুন ঠাইত এটা নতুন নাম লৈ নতুন পৰিকল্পনাৰে এজন নতুন মক্কেলৰ সন্ধানত তাই নামি যাব। বেচেৰা অৰুণে গমেই নাপালে যে তাৰ যে তাৰ কাৰখন প্ৰাকৃতিক ভাৱে ব্ৰেকফেইল হোৱা নাছিল।

সমাপ্ত